Saturday, July 29, 2006

Buhay At Pag-asa

Buhay at Pag-asa
Ni Ben Garcia

(Ipadala ang kuwento ng inyong buhay sa PO Box 1301 Safat 13014 Kuwait o mag-email sa radio_bengarcia@yahoo.com kung gusto nyong mailimbag ang inyong kuwento kasama ng inyong larawan ipadala ang 2X2 photo, o anumang klarong kopya ng inyong larawang. Ito po ay optional)

Paano makakaalpas sa mister na pabigat

Dear Kuya Ben,
Tawagin mo na lang akong Myra, tubong Zamboaga. Nagsimula ang kalbaryo
ng aking buhay ng mapangasawa ko ang isang sundalo na set-up lang sa akin ng
ate ko. Ibinigay niya kase ang susi ng bahay namin, at isang gabi,
namalayan ko na lang na katabi ko na siya sa pagtulog at may-nangyari sa
amin.
Di ko siya mahal, pero dahil nga sa nangyari, ginusto ko na rin siya.
Nabutis ako sa murang edad. Dahil nga sa sundalo siya, kung saan-saan
siyang lugar sa Pilipinas nadidistino, minsan kasama kami, minsan hindi.
Isang taon siya sa Cavite ng hindi niya man lang nakita ang aming anak dahil sa trabaho. Pero sumunod kami sa kanya sa Cavite. Hanggang sa maging dalawa na ang aming anak.
Napilitan na rin kaming magpakasal dahil mayroong libreng kasal sa military.
Pero matapos ang kasal namin, bigla na lang nagbago ang mister ko. Nadistino
naman siya sa Zambales, di na kami sumama at umuwi na lang kami ng
Zamboaga. Isang taon din mahigit siya doon, tapos, marami raw siyang loan,
kaya, konteng-konte na lang ang nakakarating na pera sa amin, pero
pinagkakasiya ko iyon para sa aming tatlo.
Kung magtatanong ako kung saan napupunta ang suweldo niya, nagagalit at ang daming rason. Matapos ang isang taon at limang buwan sa Zambales, kinuha niya kami sa Zamboaga at inuwi niya kami ng mga anak niya sa Bicol. Nakitira kami sa bahay ng mga magulang niya. Noon, hindi na ako mapalagay sa kung anong nangyari sa niloan niyang pera, kaya nagtanong ulit ako kung saan napunta iyon. Imbes na magpaliwanag, sinabi niya sa akin na wala raw akong pakialam dahil pera niya iyon. Nasaktan ako ng sobra sa sinabi niya. Di ko lubos maisip na masabi niya iyon sa akin. Minsan nakita ko pa sa kanyang bag ang ilang damit ng kanyang babae, grabe ang naging away naming ng araw na iyon, imbes na magsisi o humingi ng tawad, lalong nagalit sa akin, at siya mismo ang nagsabi sa aking lumayas daw ako sa pamamahay nila. Kinabukasan, walang sabi-sabi, umuwi kami ng dalawa kong anak sa Zamboanga. At para mabuhay ko ang dalawang anak, nag-disisyon akong mag-abraod. Sa Abu-Dhabi, UAE ang una kong abroad. Seven months lang ako doon at di ko natiis ang kahayupan ng among kong Arabo. No, letter, no phone at four hours lang ang tulog na allowed sa akin. Wala pang pag-kain, overwork at nananakit pa.

Dahil sa ganuong sitwasyon, tumakas ako at nagpunta ng embassy at tinulungan nila akong makauwi agad. Umuwi ako sa Pinas noong Feb 1, 2006. Noong naroroon ako sa Pinas, tinawagan ako ng mister ko, sabi umuwi raw muna ako sa Zamboanga para magkaliwanagan at maayos ang papel sa paghihiwalay. Di na ako nakauwi dahil di na rin ako pinayagan ng bagong agency na inaplayan ko. Nakaalis agad ako
noong April 2, 2006 at dito ako sa Kuwait napadpad. Dito sa Kuwait,
mababait ang naging amo ko, kahit noong isang buwan ko pa lang sa kanila,
pinayagan na nila akong mag-day-off. Mabait sila, at kahit sa pagkain, di sila
madamot, kasabay ko sila lagi sa pagkain, tinuturing nila akong kapamilya. Sana nga di sila magbago!
Heto ang mga katanungan ko Kuya Ben, tanggapin ko ba ang hamon ng asawa
kong annulment? Sa totoo lang gusto ko na rin dahil wala na rin
akong natitirang pagmamahal sa kanya. Parehong babae ang anak namin, paano ko
kaya hihingin ang sustento ng mga bata kung sakali man. Kung may-mag-alok ba ng kasal sa akin, okay lang bang pumayag ako kahit di pa annul ang kasal
ko sa aking asawa. Ano po ang gagawin ko.

Gumagalang at Nagpapasalamat,
Myra

Myra, ang tanong mo ay kung tatanggapin ba ang hamon ng mister mong annulment. Pero mayroon kang sundot na katanungan kung mayroong mag-aalok ng kasal sayo, okay lang ba na magpakasal? Bigla kong naisip na baka, mayroon ka ngang bago ngayon na nag-aalok sayo ng kasal. Hindi mo naman iyan inamin. Pero lets say na mayroon nga. Payong kaibigan, huwag mo munang sunggaban. What I mean, not now. Hindi dapat sayo magmula ang hamunan ng annulment, hayaan mong magmula iyan sa asawa mo, para mas-lalong maging madali ang proseso. Minsan kahit pirmahan na lang sa harapan ng barangay captain, puede na, pero syempre, mas-maliwanag kong disisyon ng husgado ang annulment.
Sa susunod na uwi mo sa Pinas, iyan ang asikasuhin mo, kung gusto mong hiwalayan ang asawa at mag-asawang muli. Tungkol sa sustento ididitirmina po iyan ng husgado once na naglabas sila ng disisyon sa annulment ninyo. Ang payo ko sayo, huwag kang magmamadali. Kung meron nang panibagong pamilya ang mister mo, paborable sayo, dahil magiging madali ang annulment ng kasal ninyo. Sikapin mong hindi ikaw ang mag-diin ng annulment, dahil baka, iyan pa ang dahilan para
hindi agad ma-annul ang kasal ninyo. Maraming kaso ng annulment ang hindi gina-grant ng husgado, dahil sa mga technical problems na kinakaharap ng both parties. Sa tingin ko sa status ng asawa mo, na isang sundalo, marami siyang puedeng gawing dahilan o alibi sa hindi ninyo pagkaka-unawaan.

No comments:

Post a Comment