Bangungot sa tanghaling tapat, multo sa pagkatao ni Gemini.
(Ipadala ang kuwento ng inyong buhay, PO Box 1301 Safat 13014 Kuwait o mag-email sa radio_bengarcia@yahoo.com kung gusto nyong mailimbag ang inyong kuwento kasama ng inyong larawan ipadala ang 2X2 photo, o anumang klarong kopya ng inyong larawan. Ito po ay optional. Para sa komento bumisita sa aking blog site: www.buhayatpagasa.blogspot.com )
Dear Kuya Ben,
Good day to all the readers of Buhay at Pag-asa especially to you Kuya . Isa rin po ako sa mga taong sobra sobra ang paghanga sayong programa. Nung narinig ko ang Kuwait Times hindi pa ako gaanong nagka-interest hanggang sa bumili ako ng Lingo at mabasa ko ang Filipino Panorama.
Touch ako sa nabasa kong payo mo sa mga sumusulat sayo, kaya sa madaling salita, na-addict ako sa pagbabasa ng Filipino Panorama. Estorya ng mga kababayan natin ang lagi kong inaabangan sa portion mong ito. Talagang pamagat pa lang mayroon nang pag-asa, kaya heto ako, sumulat sayo upang tulad nila ay magkaroon ng pag-asa.
Sana huwag niyo po akong bibiguin sa sulat kong ito. Itago mo ako sa pangalang Gemini Girl, pinanganak noong June 10, 1984. Twenty two years old pa lang po ako ngayon. Siyam kaming magkakapatid.
Laki akong inaaabuso ng aking Kuya. Maliit pa lang ako noon, tandang-tanda ko pa lagi kaming iniiwan ng Nanay at Tatay sa bahay, kasama ng aking Kuya. Habang ang iba ko pang mga kapatid ay nasa Lola naman namamalagi. Saka lang babalik sa bahay ang mga magulang ko kung gabi na. Sa tanghaling tapat nagaganap ang bangungut na hanggang ngayon ay patuloy pa ring nagmumulto sa aking pagkatao. Pinakatago-tago ko ang lihim na ngayon ko lang ibubunyag. Hindi ito alam ng mga magulang ko at maging ng isa man sa mga kapatid ko. Wala na rin akong balak pang ipaalam sa kanila. May-tiwala ako sayong palatuntunan, kaya sayo ko lamang ito binuksan.
Nakakahiya man sabihin, pero sana maunawaaan ng mga mambabasa kong bakit ko kelangan iopen ito sayo. Grade one pa lang po ako ng magsimulang gamitin ako ng aking Kuya. Nagagawa po iyan ng Kuya ko dahil wala nga sa bahay ang mga kapatid at magulang ko, kami lang dalawa lagi sa bahay.
Araw-araw po akong pinagsasamantalahan, wala po akong magawa kahit magmakaawa ako sa kanya hindi siya makinig. Mayroon pang pagkakataon na
Good day to all the readers of Buhay at Pag-asa especially to you Kuya . Isa rin po ako sa mga taong sobra sobra ang paghanga sayong programa. Nung narinig ko ang Kuwait Times hindi pa ako gaanong nagka-interest hanggang sa bumili ako ng Lingo at mabasa ko ang Filipino Panorama.
Touch ako sa nabasa kong payo mo sa mga sumusulat sayo, kaya sa madaling salita, na-addict ako sa pagbabasa ng Filipino Panorama. Estorya ng mga kababayan natin ang lagi kong inaabangan sa portion mong ito. Talagang pamagat pa lang mayroon nang pag-asa, kaya heto ako, sumulat sayo upang tulad nila ay magkaroon ng pag-asa.
Sana huwag niyo po akong bibiguin sa sulat kong ito. Itago mo ako sa pangalang Gemini Girl, pinanganak noong June 10, 1984. Twenty two years old pa lang po ako ngayon. Siyam kaming magkakapatid.
Laki akong inaaabuso ng aking Kuya. Maliit pa lang ako noon, tandang-tanda ko pa lagi kaming iniiwan ng Nanay at Tatay sa bahay, kasama ng aking Kuya. Habang ang iba ko pang mga kapatid ay nasa Lola naman namamalagi. Saka lang babalik sa bahay ang mga magulang ko kung gabi na. Sa tanghaling tapat nagaganap ang bangungut na hanggang ngayon ay patuloy pa ring nagmumulto sa aking pagkatao. Pinakatago-tago ko ang lihim na ngayon ko lang ibubunyag. Hindi ito alam ng mga magulang ko at maging ng isa man sa mga kapatid ko. Wala na rin akong balak pang ipaalam sa kanila. May-tiwala ako sayong palatuntunan, kaya sayo ko lamang ito binuksan.
Nakakahiya man sabihin, pero sana maunawaaan ng mga mambabasa kong bakit ko kelangan iopen ito sayo. Grade one pa lang po ako ng magsimulang gamitin ako ng aking Kuya. Nagagawa po iyan ng Kuya ko dahil wala nga sa bahay ang mga kapatid at magulang ko, kami lang dalawa lagi sa bahay.
Araw-araw po akong pinagsasamantalahan, wala po akong magawa kahit magmakaawa ako sa kanya hindi siya makinig. Mayroon pang pagkakataon na
No comments:
Post a Comment