Domestic workers may be

Philippines to ban domestic worker supply


By Ben Garcia

KUWAIT: Should the ban on the Filipino domestic helpers be imposed, the workers on vacation could be held up in Manila indefinitely, said a Philippines-based recruitment agency official currently visiting Kuwait. Speaking exclusively with the Kuwait Times, Miriam Mondragon, Vice President of the Philippine Association of Licensed Agency to Kuwait (Philack) said that the law in the Philippines stipulates that if a country does not comply with either of the three stipulations mentioned in the Philippine Migrant Act law, "there will be no excuses," adding everything including those that are already here in Kuwait but vacationing in Manila, could possibly be held up there. "That is according to our law and we cannot do anything about it if the law is imposed," she noted.

The Philippines recently announced its readiness to implement a law that bars domestic helpers in the Middle East including Kuwait and the UAE, citing Republic Act 10022 or the Migrant Workers Act.

Mondragon said, Kuwait only partially complies with the RA 10022. "They are only qualified in semi and skilled workers but not in the domestic help sector," she stressed. Mondragon explained that Kuwait is signatory to the ILO's Geneva Convention, but have not ratified it yet (the law), making them unqualified to receive Filipino workers, "Kuwait and the Philippines should also sign a bilateral labor agreement, and it wasn't. Third, the requirement of labor law. It is present, but we demand that concerns of domestic workers be included. Domestic Labor Law is needed and as we know, they said it was already pending in their National Assembly. So the possibility of a ban is very obvious," she added.

Domestic helpers include housemaids, family drivers, family cooks, gardeners, personal nurses. Of the 160,000 Filipinos in Kuwait, 75,000 are engaged in domestic help jobs.

Kuwait and the Philippines have no existing bilateral labor agreement but have signed a so-called Mutual Labor Agreement or the Memorandum of Agreement signed between the two countries in 1991, "We do not share a bilateral labor agreement. It was a mutual agreement to provide Kuwait with the workforce needed right after the war in 1991," she recalled.

Mondragon expressed full supports for the new law that will benefit both the employers and workers. She expressed hope that Kuwait will be able to draft and subsequently enact the domestic labor law as soon as possible, "We are here to appeal and voice our concern on the matter. We do not want to lose our business with Kuwait. The Philippine government is not allowed to interfere in their domestic affairs because it is their internal issue. Our group is here to appeal for immediate action. Anyway, we are benefiting from the deployment of domestic workers. We came here on our own expense to personally appeal to their government to act accordingly. This is on the issue of hastening the passage of the domestic labor law which covers the full protection and welfare of our Household Service Workers. Without this, the law will be implemented and we are afraid it will come soon. The ball is in the hand of the Kuwaitis," she stressed.

Mondragon told Kuwait Times that the law could be possibly imposed in a matter of hours or days, "We do not know yet when but it will be soon. We do not know also the implications for both countries, but I think there will be repercussions. But I hope it will be minimal. What we see at the level of domestic helpers, those who are vacationing in the Philippines for example could be affected. Maybe they'll not be able to return to Kuwait anymore unless the Philippines clearly clarifies/defines the section [of the law] with regard to returning workers," she mentioned.

Should the ban be imposed it will drastically affect especially the domestic helper who are in a way earning money and helping their families out of working abroad. "We have approximately 30,000 domestic helpers entering Kuwait annually and we barely have one percent problem out of the total. So it means the huge percentage enjoys the good treatment at the hands of their employers. What is being capitalized as we all know, are some abuses, rape cases and maltreatment; these certainly matter. We care for our workers," she beamed.

Mondragon pointed out that the law provides equal protection for both the employers and workers, "There are problems committed by workers. But with the new law, it will be covered. We can determine who's to blame for a problem," she opined.

With regard to minimum salary imposed by Manila, "it is only fair. Kuwait and other countries should know that we are no longer in the 1980's. Don't compare the salary that was paid 15 to 20 years back with now. We have to adjust the salary and I personally support the US $400. The time has change drastically and the cost of living everywhere has skyrocketed," she mentioned.

The group of Mondragon met with Kuwaiti officials from the Ministry of Interior, Ministry of Foreign Affairs and Ministry of Social Affairs and Labor, including MP Adnan Al-Mutawa who is sponsoring the domestic labor law, "We spoke to them already and they are keen on cooperating with us. As they stressed, they have pending bill at the National Assembly that has not been deliberated yet. I see they are willing to cooperate and ready to enact the domestic labor law."

In the GCC countries, only Oman has fully agreed to terms and conditions put forward. The ban will be placed in accordance with Migrant Workers Act 'RA 8042 of 1995,' a bill that was dormant, but was amended in 2009 and signed by then president Gloria Macapagal Arroyo as RA 10022. "We are in the implementation phase. If Kuwait wants to continue hiring Filipino workers, our law is clear that it will only happen when at least one of the three elements is complied, plus the qualifying factors. They should evaluate or report periodically or provide the Philippines with a positive report about the progress of the prevailing law," she concluded.

(posted Kuwait Times, Sepetember 25, 2011)

'Nakabaong punyal sa puso'

Bugbog saradong asawa, ina





Dear Kuya,
Ako po si Bibeth, di tunay na pangalan, tubong Butaun City. Katulong po ako ngayon sa Salwa. Kontento naman ako sa buhay noong bata pa ako. In fact, ako ang pinakapaburitong anak ng mga magulang ko. Nararamdaman ko iyan dahil kahit anong hilingin ko sa mga magulang ko, ibinibigay nila agad sa akin. Isa lamang ang lalaki sa pitong magkakapatid. Nasubukan ang katatagan ng pamilya namin noong masunog ang bahay namin, way back mga 1980's pa. Nasunog ang bahay namin sa Butuan City. Kaya ang mga magulang ko ay lumipat ng Surigao City. Dapat sana ay kasama ako. Pero nagpaiwan ako sa kapatid kong may-asawa na at negosyante sa Butuan, dahil nag-aaral pa nga ako noon. Ang ibang kapatid, sumama sa mga magulang ko sa Surigao. Mga second year college na ako, isang pangyayari ang tuluyang nagpabago sa aking kapalaran. Nag-iisa lang kasi lagi ako sa bahay ng ate ko noon. Ang mag-asawa ay maagang umaalis dahil mayroon nga silang negosyo. Katulad ng nakagawian, naliligo muna ako bago pumasok sa eskuwela. Malapit nang mag-alas-dose ng tanghali noon. Narinig ko ang puersahang pagpasok sa bahay ng isang lalaki. Nagulat ako, at hindi makapagsalita. Gusto ko mang sumigaw, wala nang lumabas sa bibig ko. Saba'y yapos sa akin ng lalaki. Huwag na daw akong maingay. Ang lalaking pumasok sa bahay ay si Boy. Boyfriend siya ng aking best friend. Naganap ang hindi inaasahasan. Ginahasa ako at nang matapos, iniwan na lang akong lumuluha. Ang sabi niya sa akin, mahal niya ako, at handa akong pakasalan. Tulala ako sa buong mag-hapong iyon. Hindi na nga ako nagsumbong sa aking kapatid. Alam ko kasing magagalit sila at magkakagulo at gagawa ng malaking iskandalo sa lugar. Nanahimik ako, pero ang pananahimik kong iyon ay nasundang muli ng tulad na pagyayari. Muling pumasok sa bahay si Boy at muli niyang ginawa ang pang-gagahasa. Kilala sa aming bayan si Boy. Kilabot, tigasin, rebelde. Kaanib ng isang makakaliwang grupo. Nalaman lamang ng ate ko na mayroong nangyari sa akin noong magkaroon na ng sign na buntis ako. Ayaw ko mang ipaalam sa kanila, pero, hindi ko na naitago dahil nahirapan ako sa mga unang buwan ng aking pagdadalantao. Nakiusap ako sa kapatid ko na huwag na lang munang ipararating sa mga magulang namin ang nangyari. Pero, hindi nakatiis ang ate ko. Umuwi siya ng Surigao City at ipinarating sa tatay ko ang nangrayi. Pagdating sa bahay ng ate ko, walang kagatol-gatol na sinabing kailangan akong umuwi sa bahay ng mga magulang namin. Wala na akong nagawa. Umuwi ako, at buo na ang plano nilang ilayo ako kay Boy dahil sa alam nga nilang kinatatakutan ito sa aming bayan. Wala daw mabuting patutunguhan kung magsasama kami. Doon na lang daw ako manganak sa Maynila. Habang nag-hahanda ako patungong Maynila. Dumating si Boy sa aming bahay sa Surigao. Tinutulan niya ang paglayo ko sa kanya. Sa dami daw kasi ng mga babaing dumaan sa kanyang kamay, ako lang ang nagdalantao. Kaya hindi daw siya makakapayag na umalis at ilayo ko ang aming anak sa kanya. Pakakasalan daw ako at gagawa kami ng masayang pamilya. Tutol man marahil ang mga magulang ko, pero alam kong takot sila dahil sa reputasyong rebelde ang mapapangasawa ko. Nakiusap na lang sila kay Boy na ingatan ako at isoli ako sa kanila kung ayaw akong pangatawanan. Nai-set ang kasal namin noong June 15, 1989. Six months na noon ang tiyan ko. Noong unang mga buwan, okay naman siya sa akin. Pero hindi nga umabot ng anim na buwan, grabe na ang ginagawa niya sa akin. Hindi na lumilipas ang araw na wala akong pasa sa katawan. Bugbog sarado na ako sa kanya. Ang akala ko noon, dala lang iyon marahil ng pag-inom o kalasingan niya. Pero, iba siya. Parang maypagka-sa-demonyo; nasisiyahan siyang nakikita akong nahihirapan, binubogbog at duguan. Nalaman kong hindi lang pala alak ang nagbibigay sa kanya ng lakas ng loob para gawin iyon. Lulong siya sa ipinagbabawal na gamot. Nakikita ko minsan ang mga nakaipit na mariwana at shabu sa kanyang brief at bulsa ng pantalon. May-trabaho naman siya, sa isang malaking kumpanya. Pero nauubos lang sa bisyo ang kanyang kita. Magulo ang kanyang isip. Maliit pa ang anak namin, tinadyakan ako sa tyan na halos ikamatay ko. Tapos lumaban ako, lalo syang nagalit sa akin at muntik na niya akong mapatay sa sakal. Pinalipas ko iyon. Kinalimutan. Isang araw, sabi niya sa akin, kung ayaw kong mabogbog, umalis na lang daw ako ng bahay lalo na kung masama na ang kanyang timpla. Hindi ko naman magawa iyon dahil maliit pa ang anak ko. Naging malambing na ulit siya sa akin. Sabi niya, para maka-iwas sa barkada, lilipat daw kami ng lugar. Lihim akong natuwa sa balak niyang iyon. Nag-transfer nga kami sa ibang lugar, doon ay okay naman ang buhay namin. Yung trabaho niya sa malaking kumpanya, iyon ang nagbigay sa kanya ng malaking break. Nagkaroon kami ng malaking bahay at doon ibinababa ang truck-truck ng mga soft drinks at beer. Akala ko okay na ang lahat. Wala rin talaga kaming suwerte at hindi lumago ang negosyo. Bagkos, nabangkarote dahil din sa ugali niya. Para kasi syang mayor. Bawat dumaan sa kalyeng iyon, binibigyan niya ng alak, kung hindi man, walang tigil na tagayan sa aming bakuran. --Itutuloy

Nasa langit yata ako!


Joy the fact na mayroon kang legal na asawa ang tanong mo dapat ay hindi sino ba talaga sa tatlo? Hindi ka pa naman puedeng mag-entertain ng kahit isa sa kanila. Iyan ay dahil hindi pa napapawalang bisa ang iyong kasal sa asawa mo. Hanggat hindi pa na-aannulled ang iyong kasal sa kanya, siya pa rin ang asawa mo; ang lalaking sinasabi mong hindi ka man lang masabihan ng I love you sa telepono. Gusto mong mag-disisyon kamo na makisama sa isa sa tatlong suitors mo? Kailangan mo munang patunayang lahat ang mga aligasyong binanggit mo laban sa asawa mo sa korte. Kung totoong lahat ng iyan [bintang mo], madali kang matutulungan ng korte. Halimbawa kung ang asawa mo ay nag-asawa na ng iba, kung nagkaanak na, malaking prueba o dahilan iyan sa pagpapawalang bisa ng kasal at kagustuhan mong makawala sa dati mong asawa. Ang pananakit, ang pagsusugal at pam-babae ng walang katapusan ay kasama iyan sa mga pruedeng pagbabasehan ng korte sa pagpapawalang bisa ng kasal. Yun nga lang maghihintay ka ng medyo matagal na panahon bago mo makamtan iyan. Matagal ang proseso ng pag-papa-annul ng kasal sa Pilipinas. At least one year. Pero depende pa rin sa pag-usad at pakikipag-cooperate ng asawa mo. Mayroon akong kinunsultang isang abogado ukol sa pag-papa-annul. Sabi niya, kung gustong magpa-annul ang sinuman, at least mag-handa siya ng halagang 200,000 pesos para sa abogado. Medyo mahal ano. Pero iyan daw ang halaga ng pagpapa-annul ng kasal sa Pilipinas.
Nauunawaan ko ang nangyari sa'yo kaya mo napangasawa ang lalaking iyan. Pero sabi nga nila, walang aksidente sa buhay. Lahat ng mga nangyayari sa atin ay mayroong dahilan. Kung babalikan ko ang kuwento mo, sabi mo, walang namuong pag-ibig sa pagitan ninyong dalawa. E bakit ka pumayag na makasal sa kanya? Again, oo, nauunawaan kita, maaring sa'yong parte ay kahiya-hiya na manganak na walang ama yung magiging anak mo. Kaya pikit mat among tinanggap ang alok ng lalaki at pumayag kang matali sa lalaking iyon. Nandiyan na iyan so, pangatawanan at sabi nga ng iba, eenjoy mo, ang iba naman sabi... magdusa ka. Joy alam kong hindi madali sayo ang lahat. Mahirap at talagang, in that point in life, pipili ka talaga kung saan ka lulugar; ang maging masaya o manatiling nagmu-mokmok at umiiyak sa kawalan.
Joy, hindi naman masamang maghanap ng kaligayahan o makakausap lalo't sabi mo nga, ilang taon na rin kayong hindi magkaunawaan ng asawa mo. Tao ka lang, at nung mahimasmasan ka nga, sabi mo, masarap pala na mayroong nag-ki-care sayo. Pero kahit sino man ay magsasabing mali din namang matatawag ang pag-entertain mo ng tatlong lalaki. Piliin mo ang isa sa kanila. Tapatin mo ang dalawa na mayroon kang napupusuan at gusto mo nang maging tuwid ang buhay. At tigilan mo na ang pakikipag-kaibigan sa kanila. Tama din naman ang ginagawa mo, na hanggat walang kasal, hindi mo isusuko ang bataan. Dahil kapag-nangyari iyan, puede kang kasuhan ng pakikiapid at lalong magiging kumplikado ang pakikipag-hiwalay sa'yong asawa. Ang ibang Arabo, alam na rin naman ang kalakaran ng ibang mga Pinay sa Kuwait. Opo, nililinaw ko po, ng ibang Pilipina lang naman. Kaya, ang karamihan sa kanila, iniisip, after kang magamit, iiwan kang parang basahan. Wala din namang ipinagkaiba sa mga Pinoy hindi ba? Ang ibig ko lang sabihin Joy, ang ultimate decision maker ay ikaw. Ikaw ang guguhit ng iyong kapalaran. Ikaw ang makikisama sa kanila. Ikaw ang mag-papakasaya o magdurusa sa sandaling magdisyon ka. So ang pag-didisyon ay hindi minamadali. Pinag-aaralan iyan ng masinsinan, kasama ng isip at puso.
Sa kuwento ng iyong buhay Joy nakita ko ang pinagdaraanan mo. Kaya nauunawaan kita. Ayaw kong sabihin sayo na ipagpatuloy mo ang pagiging martyr na asawa. Kasi, kung tutuusin, may-buhay pa o sabi nga ni Santino 'May Bukas Pa'. Puede ka namang maging masaya, bakit pipiliin mong maging malungkot. Maikli na nga lang ang buhay natin sa mundo, sa buong buhay mo pa, hindi ka man lang naging masaya. Kaya, kung may-panahon pa, ipagpatuloy mo ang iyong pagiging masaya. Pero, ang sa akin lang, kailangan mo munang ipa-annul ang iyong kasal sa una mong asawa bago ang lahat.
At sa rules naman na maykinalaman sa spiritual, maliwanag ang paninindigan diyan ng simbahan. Mayroon simbahan na susuportahan ka at pag-aaralan nila kung puede pang isa-ayos ang nasirang pagsasama. Susuportahan ka at padadaluhin ng ilang mga counseling sessions. Kung mayroon pa talagang chance na muli kayong magsama. Makikita iyan throughout the session. Ang kinukunsidera ng simbahan ay ang kahalagahan ng sakramento ng kasal at ang katunayan na mayroong isang kaluluwang nag-ba-bind sa inyong dalawa. Sabi nga nila, mahalaga sa pag-sasama ng mag-asawa ang salitang sakripisyo. Walang perpektong relasyon lalo na sa mag-asawa. Mayroon talagang pagdaraanang mga pagsubok, at maraming sakripisyo sa buhay. Kung hindi ka handa diyan, at wala ang Panginoon sa sentro, talagang babagsak ka. Kung kaya nga sa counseling pa lang [bago ang kasal] pinaaalalahanan na ang babae at lalaki na maging handa sa mga pagsubok. Dadaan iyan at dadaan, kung matibay kayong dalawa, papasa kayo. Kung mahina ang isa sa inyo, palakasin ang isa, tulungan ang isa. Hindi yung kapag-nambabae ang lalaki, manlalaki din si babae. Kung nagsusugal si lalaki, ganun din si babae at pababayaan ang mga anak. Wala talagang patutunguhan ang relasyon kung ganyan. Panahon na rin siguro Joy, na muli mong balikan ang iyong nasirang relasyon. Ano ang mga nag-contribute o nag-udyok sa pagkasira ng inyong relasyon? Mayroon pa ba talagang chance na magkabalikan at mabuong muli ang pamilya? Lahat ng iyan ay pag-aralan mo, bago mo kausapin ang isang abogadong gagabay sayo sa pagpapawalang bisa ng iyong kasal.

Joy binaha ako ng mga reaksyon/comments mula sa ating readers. Isi-share ko ang ilan sa mga iyon next week dahil this time ay wala na tayong space. Salamat po sa inyong mga comments dear readers!

Sino ba talaga sa tatlo?

Nasa langit yata ako!

Dear Kuya Ben,

Isa po akong masugid mong tagasubaybay. Tunay pong malaking tulong sa mga mayroong taglay na suliranin ang iyong column. Tawagin mo na lang akong Joy. Tubong Albay, 34 years old. Kasal at mayroong isang anak. Panglima po ako sa siyam na magkakapatid. Maaga akong naulila sa ama. Namatay siya noong H-school ako. Kaya, wala na akong nagawa, kundi ang mag-aral na self-supporting. Pumasok akong tindera, serbedora at yaya sa Bicol. So nakatapos ako ng high school. Pagka-graduate ko ng High School, nagtrabaho akong yaya sa isang Chinese family sa Caloocan. More than four years akong naging yaya. Sinuportahan ko ang mga nakababata ko pang mga kapatid, kasi yung mga kapatid kong nakakatanda, mayrooon nang kanya-kanyang pamilya. Marami rin namang nanliligaw sa akin, pero may-pagka-suplada po ako. Kasi, katuwiran ko, puede namang mag-hintay ang pag-ibig. Pero ang mga nagugutom kong kapatid, hindi. Sa ganuong sitwasyon umusad ang panahon para sa akin. Isang araw, Christmas noon, nagkayayaan ang barkada sa isang disco bar. May-kanya-kanyang partner, ako wala, pero kasama namin yung family driver ng mga amo ko. So magkatrabaho kami. Ayaw ko sa kanya, lagi ko nga siyang sinusungitan. Pero sa disco, siya ang naging partner ko. Dahil sa naparami na yata ang inom ko ng beer, nag-yaya na akong umuwi. Nag-alok yung driver namin, na iuuwi niya na lang ako. Pumayag naman ako. Nag-taxi kami. Pero, nagtataka ako kung bakit ibang daan ang tinatahak ng taxi. Sabi sa akin, huwag na daw akong maingay at mayroon daw siyang ipagtatapat sa akin. Matagal na raw niya akong type. Nirerespeto niya raw ang aking ugali, suplada at medyo hindi palabati, pero huwag na raw akong maingay at malapit na kami sa isang motel. Pag-baba, gusto ko sanang tumakbo palayo, pero hinawakan niya ako sa braso, inalalayan, hanggang sa makarating ang isang kuwarto. Doon nangyari ang hindi inaasahan. Sa mabilis na pangyayaring iyon, wala na akong nagawa. Kinaumagahan, pinuntahan naming dalawa ang kapatid ko na nasa Quezon City. Pinagtapat namin ang nangyari noong gabing iyon. Humingi ng paumanhin ang asawa ko sa kapatid ko, at sabi handa siyang panagutan ako. Itinakda ang kasal at mabilis ang lahat. Naikasal kami at nagkaroon ng anak.
Sa ilang taon naming pagsasama, natuklasan ko ang kanyang tunay na pagkatao. Sugarol, mabisyo at irisponsable. Lagi na lamang sa barkada at laging inuumaga sa goodtime. Araw-araw ko na lang ipina-aalala sa kanya ang kanyang reponsibilidad. Pero, wala. Ang usapang matino, laging nauuwi sa away. Dahil ayaw niyang pinakikialaman ko siya, naisip ko, wala na yatang patutunguhang mabuti ang relasyon namin. Kaya naisip ko, mag-abraod. Mabilis ding na-process ang aking pag-alis. Dumating ako sa Kuwait taong 2007. Akala ko, matatapos na ang problema ko sa asawa ko. Pero, lalo siyang nalulong sa bisyo at pambabae. Umiiyak ako gabi-gabi, at halos mabaliw ako sa kaiisip sa kung papaanong maitutuwid ang pamilya ko. Isang kaibigan ang nagsabi sa akin, kung bakit ko naman gabi-gabing iniiyakan ang walang kuwentang lalaki sa buhay ko. Sabi niya sa akin, maglibang ako ako, kalimutan ang masasamang ala-ala ng asawa ko at maaayos daw ang takbo ng buhay ko.

Sa puntong iyon medyo nakapag-isip-isip ako. Bakit nga kaya hindi. Aba 'e matagal na akong nag-hihirap. Kaya, mula noon, tumanggap ako ng mga manliligaw. Ang dami kasing lalaking umaaligid at nagpaparamdam sa akin. Pero hindi ko sila pinapansin noon. Nag-text ako sa isa, dalawa, tatlo. Tapos lahat sila may-gusto sa akin. Nakita ko na rin sila pare-pareho at lahat sila gusto ko. Mga guwapo. Gusto ko silang tatlo. Mayroon akong Egyptian, Kuwaiti at Iranian. Pero dahil sa marami nga sila, hindi ko alam kung sino ba talaga sa kanila. Mahal ko silang pare-pareho. Ang problema ko ngayon ay kung sino sa kanilang tatlo ang tatanggapin at pakakasalan ko. Hindi pa naman po dumating sa punto na makipag-anuhan ako sa kanila. Puro pa-cute-cute effect pa lamang. Lahat sila, gusto akong pakasalan. Kapag-tumatawag sila sa akin, ang saya-saya ko. Parang langit sa tuwing kausap ko sila. Hindi nila alam, tatlo silang pinagsasabay ko. Naaalala ko nga noong Pasko, yung isa, pinag-hinatay ko sa Salhiya, yung isa, pinag-hintay ko sa simbahan at yung isa nagkita kami sa Avenues. Masaya pala ang pakiramdam na mayroong tatlong nagmamahal sayo. Habang naaalala mo yung tunay mong asawa sa Pilipinas na hindi ka man lang ma-text ng I love you. Tatawag lang kung kailangan ng pera mo, wala pang ka-sweet-sweet ang dating. Samantalang ngayon, heto, nasa langit yata ako. Naglalaro ako. Ang ikinagugulo ng utak ko ngayon ay kung sino ba talaga sa tatlo. Gusto ko nang magdisisyon, pero gusto ko ng tama. Kaya naalala kong sulatan kita Kuya Ben. Pagpayuhan mo ako.

Gumagalang at nagpapasalamat,
Joy

Baliktanaw 2010

Panunumpa, pamamaalam, palpak na rescue operation, paglaya, angat sa 2010

Ni Ben Garcia

Ito ang pagbabaliktanaw ng Filipino Panorama sa taong 2010. Ilan lamang ito sa mga major events sa nakalipas na isang taon. Lahat ng ito ay nabasa ninyo na sa Filipino Panorama at bahagi na po ito ng ating kasaysayan bilang isang lahing Pilipino. Layunin ng pagbabaliktanaw na minsan pa ay masulyapan ang mga balitang nagbigay kulay, liwanag, pag-asa, pagkakaisa, pighati, pasakit at buhay sa ating Inang Bayan. Samantala, sabay-sabay nating harapin ang bagong taong puno ng pag-asa at pagtitiwala sa nag-iisang lumikha!



January
Mainit na mainit na ang usapin sa pulitika bago pa man pumasok ang taong 2010. Kaya Enero pa lamang, lalong naglagablab ang usapin sa pulitika dahil sa nalalapit na eleksyon o pagpili ng susunod na magiging pangulo ng bansa. Sabuyan ng putik ang bawat kampo. Si Sen Manny Villar na dati rati ay nangunguna sa mga surveys ay tuluyan nang nahulog sa mas-mababang puesto sa mga surveys dahil sa hindi mapatid na usapin ukol sa C5 [or diversion road issue] o pag-divert ng C5 road sa umano'y pinag-hihinalaang mga properties ni Villar. Masyadong naapektuhan ang kanyang kandidatura ng lumutang ang isyu at hindi na rin siya nakabawi hanggang sa sumapit ang May 10, 2010 presidential elections.
Malungkot pa rin ang Enero para sa maraming Pilipino dahil sa karumaldumal na massacre na naganap noong November 23, 2009 sa Maguindanao. Pinag-hihinalaang mga makapangyarihang angkan ang may-gawa ng massacre. December pa lamang ng taong 2009 ay idineklara na ang martial law doon ni dating Pangulong Gloria Arroyo na may-layuning madakip ang lahat ng sangkot sa madugong massacre. May 57 katao ang namatay (karamihan ay miyembro ng media) ng ratratin ng umano'y mga pinaghihinalaang salarin na nauna nang itinuro ang mga makapangyarihang angkan ng Ampatuan sa Maguindanao. Ito na ang itinuturing na pinakamalalang election related violence na naganap sa kasaysayan ng Pilipinas. Mag-pa-file sana ang kampo nina Toto Mangundadato ng certificate of candidacy ng araw na iyon. Asawa at mga malalapit-na kamag-anakan ng mga Mangundadato ang naatasang mag-file ng candidacy. Pati mga kasamahang media ay hindi pinatawad ng mga salarin.
Enero 19, ng mamatay sa heart attack si Cerge Remonde, ang isa sa mga tagapag-salita ni Pangulong Gloria Arroyo.
Ito rin ang simula ng kaliwat-kanang debate ng mga kandidato. Enero din ng lisanin umano ni Senator Panfilo Lacson ang Pilipinas via Hong Kong matapos na lumabas ang warrant of arrest laban sa kanya dahil sa hinalang sangkot siya sa pagpatay noong year 2000 kay dating publicist Bobby Dacer at driver nitong si Emmanuel Corbito. Hanggang ngayon, hindi pa nahuhuli si Lacson sa kabila ng Interpol alert at masusing pagbabantay ng NBI at ng Department of Justice sa bansa.

February

Nadakip sa isang operasyon ng militar sa Morong Rizal ang mga health workers na pinaghihinalaang miyembro ng mga rebeldeng kuminista o New People's Army (NPA). Kinalaunan ay tinawag silang Morong 43 ng media. Pag-gawa ng bomba at mga bomb-making paraphernalia ang umano'y nasamsam ng military sa pinagkukutaan ng mga ito. Taliwas naman sa kanilang claim (Morong 43) na nagsasagawa lamng sila ng medical symposium sa lugar. Agad silang idinitine sa kampo o kuta ng militar habang hinihintay ang paglilitis. Pebrero din ng patuloy na uminit ang krisis sa elektrisidad at tubig. Ayon sa Malacanang, bukas sila sa mungkahi ng ilang mga mambabatas na bigyan ng emergency power si Pangulong Arroyo upang matugunan ang krisis. Ang mungkahi ng pagbibigay ng emergency power kay Arroyo ay tinanggihan ng ilang mga kritiko ng administrasyon. Pero marami rin may-gusto kahit sa hanay ng oposisyon upang masiguro anila ang tagumpay ng kauna-unahang automated elections sa Mayo.
Bago matapos ang buwan ng Pebrero, isang massacre na naman ang naganap sa Basilan kung saan mga hinihinalang rebeldeng Abu-Sayyaf ang sangkot sa paglusob. 13 katao ang namatay, karamihan ay sibilyan.

March


Ang El-Nino ay lalong lumala sa pagpasok ng Marso dahilan upang ideklara sa ilang mga bayan at lalawigan sa Luzon, Visayas at Mindanao ang state of calamity. Lalo na sa mga lugar kung saan marami sa kanilang mga pananim ay natuyo at walang mapakinabangan sa kanilang produkto. Naglabas din ng mahigit 10 bilyong pisong emergency fund para sa mga nasalanta ng El-Nino si Pangulong Arroyo. Ang panukala ng ilang mga mambabatas na bigyan ng emergency powers si Pangulong Arroyo ay tuluyan nang ibinasura dahil ayon sa kanyang mga kritiko, possible umano itong gamitin ni Arroyo upang ipanalo ang administration bet na si dating Defense Secretary Gilberto Teodoro.
Isa pa, wala rin umanong magandang ibinubunga ang emergency powers na nauna nang nasubukan sa panahon ni dating pangulong Fidel Ramos. Pero sa kabila ng El-Nino, noong Marso din ay lumabas ang balitang nalagpasan na ng Pilipinas ang krisis sa ekonomiya na naranasan kasabay ng mga bansa sa daigdig. Ayon sa Department of Labor and Employment, nararamdaman na ulit ang pagsigla ng empleyo sa bansa. Sa ulat ng DOLE, sa pagpasok pa lamang ng Enero ng taong 2010, tatlong beses na mas-malaki na umano ang bilang ng mga nakakakuha ng trabaho kumpara noong taong 2009. Pero inamin nila na totoong makaka-apekto rin ang nararanasang El-Nino sa bansa lalo na sa sektor ng agrikultura.
Sa sports, muling pinatunayan ni Manny Pacquiao na siya pa rin ang hari ng boxing ring sa pinaka-latest na laban niya kay Joshua Clottey. Nagbunyi ang sambayanan sa muling panalong ito ni Pacquiao. Ang kanyang panalo ay lalong nagpatibay at nagbigay ng malaking tsansa sa kanyang ambisyon na maging kongresista ng Saranggani Province.

April

Ang buwan kung saan unang naranasan ng mga Overseas Filipino Workers sa Hong Kong at Singapore ang pag-boto gamit ang automated machines (computer). Kauna-unahan ito sa kasaysayan ng Pilipinas. Tanging dalawang bansa sa Asya ang nabigyan ng pagkakataon upang makapag pilot-test sa computerized election. Dahil hindi umano mabibigyan ng pagkakataon ang ilan pang mga bansa [na may mga OFWs] dahil sa kakulangan sa oras at logistics. Samantala, sa pag-init ng pulitika, todo bantay ang militar at kapulisan upang maiwasan ang hindi inaasahan. Nagpahayag na rin ng pagkabahala ang ilang sector sa umano'y napipintong failure of elections dahil sa pagpasok ng pamahalaang Arroyo sa automated elections. Magiging automatic din aniya ang dayaan. Samantala, umangat sa survey si Gilberto Teodoro noong Abril. Pero ito ay pansamantala lamang. Dahil bago pa man ang election marami na sa kanyang mga kasamahan sa partido ang kumalas sa administration party.
Abril din ng bawian ng buhay ang kilalang singer composer na si Fred Panopio ang umawit at nagpasikat sa mga awiting Pitong Gatang, Markado, Tatlong Baraha, at ang Kawawang Cowboy.

May
Ang pinakahihintay na May 2010 elections ay sumapit na. Ito ay tagumpay higit sa lahat ng taumbayan. Pero hindi matatawaran ang ginampanang tungkulin o papel ng Arroyo administration. Ayon sa kanyang mga taga-sunod at ilang mga kritiko; tagumpay ang election dahil naganap ang kauna-unahang computerized elections ng maayos at matiwasay. Higit sa lahat hindi rin naganap ang inaakalang failure of elections at ang pag-kapit sa kapangyarihan ni Arroyo. Halos wala ring malaking election related violence, liban sa hindi matutumbasang karima-rimarim na massacre sa Maguindanao na naganap noong pang year 2009 o bago pumasok ang 2010. Landslide victory ang panalo ni Noynoy Aquino. Subalit isa namang miracle ang panalo ni Jejomar Binay. Hindi inaasahan ng marami ang panalong ito ni Binay dahil malayo siya [rating niya] sa mga election surveys. Laging si Mar Roxas ang lumalabas na number one sa mga surveys at malayo ang kanyang lamang sa nanalong si Binay. Oo nga at maliit lang naman ang lamang ni Binay kung kaya hindi ito katanggap-tanggap sa kampo ni Roxas. Hanggang ngayon buo pa rin ang paniwala ni Roxas na siya dapat ang pangalawang pangulo at hindi si Binay.
Tagumpay na matatawag ang kauna-unahang automated election dahil dalawa-tatlong araw pa lamang alam na ng sambayanan kung sino ang tunay na nanalo sa halalan. Hindi tulad ng manual counting of votes na halos abutin ng ilang buwan bago malaman ang resulta. Naging makasaysayan din ito para kay Pangulong Arroyo sapagkat bumaba siya sa kapangyarihan subalit niyakap niya ang mas-mababang posisyon sa Congreso. Nanalo siyang Congresswoman ng ikalawang distrito ng Pampanga.
Naging maingay din ang pagtalaga ni Pangulong Arroyo kay Supreme Court Chief Justice Renato Corona sa kataas-taasang hukuman. Ayon sa mga kritiko, hindi na dapat pang si Pangulong Arroyo ang nagtalaga ng chief justice, dahil sumapit na ang takdang petsa na hindi na dapat pang magtalaga ang papaalis na pangulo. Subalit ayon sa mga dalubhasa at taga-masid, hindi puedeng magkaroon ng transition of power sa executive branch na walang lihitimong Chief Justice ang Korte Suprema. Nakatakdang magretiro si Chief Justice Reynato Puno noong May 17, 2010, at hindi na siya puede pang mag-extend. Sa usaping ito, nag-disisyon ang buong korte kung papayagan ba nilang mag-appoint si Pangulong Arroyo ng bagong Chief Justice. Pumayag ang mayorya. Kinunsidera at pinag-aralan nilang mabuti ang mga legal na aspeto sakali nga at magkaroon ng failure of elections, ano ang mangyayari sa Pilipinas? Kaya nanaig ang kapangyarihan ni Pangulong Arroyo na mag-appoint ng bagong Chief Justice. Kaya nga, makalipas lamang ang ilang araw matapos magretiro si Puno, itinalaga ni Pangulong Arroyo si Chief Justice Renato Corona, sa kataas-taasang hukuman. Naging mainit ang usapin sa pagkakatalaga kay Corono. At dahil sa mga panahong iyon ay sigurado nang uupong pangulo si Aquino, ayaw niyang manumpa sa harap ni Chief Justice Renato Corona. Ayon sa kanyang mga naunang pronouncements, mas-gugustuhin pa niyang manumpa sa harap ng isang baranggay captain, kesa kay Chief Justice Corona.




June

Ito na rin ang huling selebrasyon ng Independence Day sa ilalim ni Pangulong Arroyo. Lumipas itong walang gaanong ingay. Naging payak lamang at hindi na gaanong magarbo. Maging sa Kuwait, walang gaanong selebrasyon dito liban sa flag hoisting ceremony. Dito na rin tuluyang nagtapos ang panunungkulan ni dating Ambassador Ricardo Endaya, na napilitang lisanin ang Kuwait matapos lumabas at mag-circulate ang isang 'open letter' addressed to president Aquino. June 28, dumating sa Kuwait ang kanyang kapalit na si Ambassador Shulan Primavera. Ito na ang pangalawang pagkakataon na maitalagang sugo ng Pilipinas sa Kuwait si Primavera.
Isa rin sa mga makasaysayang petsa ang June 30 sa Pilipinas. Ito ang huling araw ni Pangulong Arroyo bilang pangulo ng bansa, at pormal na pag-upo ni Pangulong Noynoy Aquino bilang ika-15 Pangulo ng Republika. Si Justice Conchita Carpio ang nanumpa kay Aquino bilang pangulo. Sa kanyang talumpati, nangako siyang ibabangon ang Pilipinas at lalakad sa tuwid na landas. Nanumpa rin bilang pangalawang pangulo si Vice President Jejomar Binay.


July

Matapos manumpa bilang pangulo, nangako si Aquino, na mas-lalo niyang ilalapit ang Malacanang sa mga Pilipino. Mag-kakaroon siya umano ng weekly press conferences upang i-update ang mga Pinoy ukol sa mga programang pang-gobyerno. Bukas din umano ang Malacanang sa anumang reklamo at pag-hingi ng saklolo. Samantala, pinuri siya sa selection ng kanyang mga gabinite, kabilang sa bagong upong cabinet secretaries ang mga dating Arroyo appointees, [nanawagan noong July 2007 kasagsagan ng Hello Garci scandal, sa pagbibitiw ni pangulong Arroyo]. Ang mga napasama sa Gabinete ni Aquino ay sina Secs Dingky Soliman sa DSWD, Cesar Purisima sa Finance at Ging Deles para sa Mindanao Peace Process. Sa mga unang araw niya sa Malacanang, ipinalabas niya ang kanyang kauna-unahang Executive Order na nagbu-buo sa Truth Commission, na umano'y mag-iimbestiga sa mga katiwalian sa ilalim ng Arroyo administration. Napiling mamuno ni Pres Aquino sa Truth Commission si dating Chief Justice Hilario Davide. Ang Punong Hukom na nagpanumpa kay Gng Arroyo bilang ika-14 na Pangulo ng Republika. Sa unang bahagi din ng buwang ito, tuluyan isinampa ni Mar Roxas ang kanyang election protest laban sa election victory ni Vice President Jejomar Binay.


August
Tulad ng dati, binalot pa rin ang Pilipinas ng ibat-ibang uri ng kalamidad, bagyo at pagbaha. Pamoso ang nakaraang paghagupit ni Basyang, sa Northern Luzon kung saan 65 katao ang nasawi. Sinisi ni Aquino ang Pagasa sa palpak nitong pagtaya ng panahon. Dahil dito, sinibak niya sa puesto ang chief ng Pagasa na si Prisco Nilo.
Hindi malilimutan ng Aquino administration ang kauna-unahang test-ng-kanyang liderato noong August 23. Isang hostage crisis ang naganap sa bansa na napanood ng live sa buong mundo. Subalit palpak ang naging rescue operations na ikinasa ng Manila Police. 16 na katao ang bihag noon ni Captain Rolando Mendoza dating pulis Maynila. Hiling ni Mendoza na ireverse ng Ombudsman ang kanilang disisyon laban sa kanya upang muling makabalik sa serbisyo. Bago pa man ang disisyon, inisa-isa nang nilikida ni Mendoza ang walo sa kanyang mga bihag na pawang mga Chinese nationals. Nag-ugat ang disisyon ni Mendoza ng mapanood nito sa kanyang TV monitor [loob ng bus] ang walang patumanggang pagdakip sa kanyang kapatid na isa ring pulis. Walong Hong Kong Chinese ang namatay. Tahasang tinuligsa ng Hong Kong ang palpak na rescue operation na ikinasa ng Pilipinas laban sa nag-iisang hostage taker. Nagkaroon ng lamat ang relasyon ng Pilipinas at ng Hong Kong mula noon. Natabunan ng balitang ito ang makasaysayan din sanang panalo ni Venus Raj na natapos ng fourth sa Miss Universe Beauty Pageant, sa Las Vegas. Makasaysayan ito kay Raj, dahil kung hindi sana sa kanyang 'major-major' na sagot baka siya ang tinangghal na Miss Universe 2010. Makasaysayan ito sa kanya, dahil bago pa man ang beauty pageant, tinanggalan na siya ng korona bilang BB Pilipinas Universe 2010 dahil sa usapin ng kanyang nationality. Umano, ipinanganak si Raj sa Qatar at ang kanyang ama ay isang Indiano. Kinalaunan, natukoy din ang pagka-Pilipino ni Raj, nabigyan ng passport at muling naibalik ang kanyang korona.


September

Tuloy ang mainit na usapin sa palpak na rescue operation na kinasangkutan ng mga Hong Kong tourists sa bansa. At dahil nga dito, ayon sa mga opisyal ng Tourism Department, sobrang naapektuhan ang tourism industry ng bansa. Malaking bilang ng Chinese tourists ang hindi na rin tumuloy sa balak na pag-bisita sa bansa bilang suporta sa mga namatay nilang kababayan.
Ikinasa rin ni Pangulong Aquino ang masusing imbestigasyon upang matukoy kung sino ang may-pananagutan sa palpak na rescue operation. Naitakda sana sa mga bansang kasapi ng ASEAN ang unang paglalakbay ni Pangulong Aquino, bilang pangulo ng bansa, subalit dahil sa init ng palpak na rescue operation, ipinagpaliban niya ito. Noong September 24, tumulak si Pangulong Aquino sa Estados Unidos upang daluhan ang isang pagpupulong ng mga bansa na may-kaugnayan sa Millennium Challenge. Inilatag niya sa United Nations ang mga programa ng kanyang adminsitarsyon para dito. Kasama ang ilan pang ASEAN leaders, nag-kausap din sina Pangulong Obama ng Estados Unidos at si Pangulong Aquino.
September din ng maganap ang madugong pagsabog sa Manila sa huling araw ng bar exams sa La Salle, Taft Avenue. Ayon kay Secretary Laila de Lima, ang pagsabog ay maaring bunga ng hidwaan ng ilang mga kilalang fraternity sa bansa. Pangunahing tinukoy ni de Lima ang ilang miyembro ng Alpha Phi Omega (APO) Fratenity


October

Hinatulan si Pangulong Aquino sa kanyang unang 100-araw sa puesto. Mababa ang ibinigay na marka ng kanyang mga kritiko subalit pasado at mataas ang kanyang rating sa maraming Pilipino. Malaking epekto sa kanyang administration ang palpak na rescue operation. Oktobre nabuo na ang pangkat na bubuo-sa Truth Commission na pamumunuan sana ni dating Chief Justice Hilario Davide. Nangako ang grupo ni Davide na paghahandaan nila ang 'Truth Cimmision'. At sa kabila ng mga ingay sa pagpapaliban ng halalan sa baranggay, natuloy din ito at nairaos sa mapayapang paraan.

November

Kasabay ng pagdiriwang ng Undas, nagparamdam din ang Mount Bulusan sa Bicol (Sorsogon) ng ilang beses sa buwan ng Nobyembre. Ilang beses din itong nagbuga ng makapal na usok at abo sa himapapawid. Nagkaroon ng pagragasa ang lahar at ilang mga pananim din ang nasira. Kung kaya ideklara ang state of calamity sa ilang bayang direktang naapektuhan ng mount Bulusan. November din ng muling patunayan ni Pacquiao ang kanyang husay sa boxing ng pataubin niya ang isa pang pinakamagaling na boxer ng Mexico, si Antonio Margarito.

December

Ideneklara ng Aquino administration at ng kumunistang grupo ang pinakamahabang ceasefire o tigil putukan sa kasaysayan. Ito ay upang bigyang daan ng Christmas at New Year. Ang ceasefire din umano ay daan sa pagbubukas ng makabuluhang usapang pangkapayapaan sa pagitan ng pamahalaan at ng mga rebeldeng grupo. December din ay pinalaya na ni Aquino ang Morong 43 na ayon sa DOJ ay walang matibay na ebidensiyang sangkot magpapatunay sa kanilang pagkakasala. December din ng ilabas ng Korte Suprema ang pagbasura sa Truth Commission na ipinalabas ng Aquino administration. Ayon sa Korte Suprema, maraming butas silang nasilip sa EO1 at higit sa lahat labag ito sa Saligang Batas ng Pilipinas. Lumabas din ang final ruling ng Korte Suprema ukol sa Vizconde massacre case. Isang karumal-dumal na pagpatay at panggagahasa noong June 30, 1991, kung saan, kinasangkutan ng mga buena pamilya sa Paranaque. Naging maingay ang kasong ito at nadiin ang anim na mga akusado na kinabibilangan ni Hubert Webb, ang anak ng isang dating senador. Ayon sa disisyon ng kataas-taasang hukuman, pinawawalang sala nila ang mga akusado, dahil hindi natukoy kung sino ang tunay na salarin sa kaso at hindi napatunayan 'beyond reasonable doubt' ang mga paratang laban sa akusado. Kaya marapat lamang umano na palayain ang mga nasasakdal. Sina Hubert Webb at limang kasama ay nakulong na ng may-15-taon.
Dahil din sa bisa ng amnesty na ipanalabas ni Pangulong Aquino para sa mga sundalong nag-rebelde laban sa pamahalaang Arroyo, nakalaya bago mag-Pasko si Sen Antonio Trillanes. Si Trillanes ang leader ng Magdalo na kinabibilangan ng may-300 sundalo na lumusob sa Oakwood noong July 2003 upang iexposed umano ang mga katiwalian at corruption sa Arroyo administration. Noong 2007, sa kanilang pag-dalo ng paglilitis sa Makati RTC, kasama ng kanyang mga ka-tropa, muling nanguna si Trillanes sa martsa patungong Peninsula Manila, at nanawagan ng pagbibitiw ni Pangulong Arroyo.